Ze zijn zo lekker, die Schotse en Ierse standards. Voor je het weet zit je ze luidkeels mee te blèren. Zelfs als je de nummers voor die tijd nog niet kende.
Gôh mijnheer, wat is dat voor muziek? De vraag wordt nog wel eens gesteld. En uit de toon kun je dan de interesse opmaken. Soms uit heel onverwachte hoeken, en jong of oud maakt ook al niet uit blijkbaar. Warm, melancholisch, opzwepend als het tempo omhoog gaat, en altijd gezellig en vooral heel erg om mee te zingen.
Het is het geluid van de Ierse pub en van de Schotse Cèilidh. Dat geluid nemen we graag mee als we achter de muziek aan de oversteek naar de VS maken. Als we tussen de huifkarren rond het kampvuur wat tegen de country aan scheuken. Of als we een uitstapje richting de zwarte muziek maken.
Pak in de pub een kruk en reis met ons mee door de tijd en mee door de wereld. Schuif aan bij het kampvuur en zing met ons mee. Maar wees gewaarschuwd: stilzitten is er niet bij.
Onze muziek kent een rijke historie. Ik heb dat eens op een rijtje gezet. Maar Henk is de echte historicus van Hot Toddy. Geef hem een goeie whisky en hij praat je gezellig ‘de oren van de kop’ over waar dat nummer nou vandaan kwam. Lees hiernaast zijn verhalen achter de nummers maar eens door.