Een onmogelijke liefde in de middeleeuwen
Scharborough fair is een Engelse ballade. De titel refereert aan een door de koning toegestane jaarmarkt in Scarborough voor de “gewone mensen”. De ballade is terug te traceren tot 1670 maar uit de mondelinge overlevering is op te maken dat het vermoedelijk al in de 13e eeuw door minstrelen gezongen werd.
In de loop der eeuwen is de tekst meermalen veranderd en zijn er vele versies van ontstaan. De meest bekende uitvoering in onze tijd is van Simon and Garfunkel die een versie zingen met een tegenzang die een protest laten horen over de oorlog in Vietnam. (1966) De groep Celtic Woman zingt het lied in 2007. Verder heeft het lied ontelbare vertolkingen.
Het betreft een jongeman die aan iemand die de jaarmarkt in Scarborough gaat bezoeken, vraagt om aan zijn voormalige geliefde te vertellen dat hij nog gevoelens voor haar heeft. Maar zij dient een aantal onmogelijke taken te vervullen, zoals het maken van een batisten (cambric) hemd zonder naden en zonder naaiwerk. Ze moet het wassen in een opgedroogde bron. In sommige versies geeft zij dan ook opdrachten aan de jongeman. In onze versie geeft de jongeman haar de opdrachten zoals het vinden van een stuk land tussen het strand en de zee en het om te ploegen met een sikkel van leer.
Het motief van het lied is mogelijk ontleend aan de zeer oude Schotse ballade “The Elfin knight”
De steeds terugkerende zin Parsley, sage, rosemary and thyme heeft betrekking op een viertal kruiden waaraan een bijzondere werking werd toegekend. Die kruiden werden op de fair ook verhandeld.
Peterselie (Parsley), dat de bitterheid van de smaak en de gevoelens verdrijft; Salie (sage) dat kracht en wijsheid brengt; Rozemarijn (rosemary), dat symbool staat voor liefde en trouw en Tijm (thyme), een symbool voor kracht en moed.